Zorg in het buitenland kan twee dingen betekenen:
De vergoeding door de zorgverzekering is afhankelijk van de situatie. Op deze pagina leest u hoe dit geregeld is en wat het verschil is tussen spoedeisende hulp en niet-spoedeisende hulp in het buitenland.
Als u tijdelijk in het buitenland verblijft (bijvoorbeeld voor vakantie, studie of werk) en met spoed zorg nodig heeft, krijgt u dit vergoed uit de basisverzekering. Deze vergoeding is gebaseerd op het tarief dat in Nederland geldt – u krijgt dus de kosten vergoed tot maximaal het bedrag dat u zou krijgen voor dezelfde behandeling in Nederland. Als de kosten van de zorg hoger zijn, moet u het verschil zelf betalen.
U kunt een aanvullende verzekering afsluiten tegen extra kosten voor spoedeisende zorg in het buitenland. Dit kan handig zijn wanneer u op reis gaat naar een land waar medische hulp duurder is dan in Nederland.
Meer informatie over spoedeisende zorg in het buitenland.
Soms is het praktisch om voor een behandeling naar een buitenlandse zorgverlener te gaan, bijvoorbeeld wanneer de wachtlijst daar veel korter is of wanneer de behandeling in Nederland niet mogelijk is. U kunt deze niet-spoedeisende zorg in het buitenland vergoed krijgen uit de basisverzekering. Hiervoor gelden de volgende voorwaarden:
Er is sprake van spoedeisende zorg in het buitenland wanneer u onverwacht medische zorg nodig heeft en de behandeling niet kan wachten tot u weer terug in Nederland bent. Als de benodigde zorg ook uit te stellen is tot uw terugkeer naar Nederland is er sprake van zorg zonder spoed. Men heeft het ook over niet-spoedeisende zorg in het buitenland als u voor een behandeling naar een buitenlandse zorgverlener gaat.
Als u in een van de landen van de Europese Economische Ruimte (EER), in Zwitserland of Australië met spoed zorg nodig heeft, moet u uw verzekeringspasje kunnen laten zien. Op de achterzijde hiervan vindt u namelijk de European Health Insurance Card (EHIC). Dit heeft de buitenlandse zorgverlener nodig om de medische kosten te kunnen declareren bij uw zorgverzekering.
Verblijft u binnen Europa in een land dat geen deel uitmaakt van de EER, dan heeft u het E111 formulier nodig. Dit regelt u via de alarmcentrale van uw zorgverzekering.
Gaat u voor een behandeling naar een buitenlandse zorgverlener binnen de EU/EER? Dan kunt u het S2 / E112 formulier gebruiken om de zorgkosten rechtstreeks bij uw zorgverkering te declareren. Hiermee hoeft u de kosten niet zelf voor te schieten. U ontvangt het S2 / E112 formulier wanneer u toestemming heeft gekregen voor de behandeling in het buitenland. U kunt het formulier zelf afgeven bij de buitenlandse zorgverlener.
Houd er rekening mee dat in sommige landen het S2 / E112 formulier niet geaccepteerd wordt door privéklinieken. U dient de kosten dan zelf te betalen en kunt achteraf de nota indienen bij uw zorgverzekering.
Reist u naar Cuba, Rusland, Venezuela, Wit-Rusland of Zuid-Afrika, dan heeft u een Engelstalige verzekeringsverklaring (buitenlandverklaring) nodig. Hiermee toont u aan dat u tijdens u verblijf verzekerd bent voor medische zorg. U vraagt een Engelstalige verzekeringsverklaring aan via de klantenservice van uw zorgverzekering.
Wanneer u in het buitenland een zorgnota heeft betaald, kunt u die achteraf bij uw zorgverzekering declareren. Omdat zorgaanbieders in het buitenland gebruik maken van een andere systematiek, heeft de zorgverzekeraar extra gegevens nodig. Stuurt u daarom de volgende informatie met uw declaratie mee:
Belangrijk: veel zorgverzekeraars accepteren alleen behandelverslagen die geschreven zijn in het Nederlands, Engels, Duits, Frans of Spaans.